
We zijn onderweg naar ons Domburg. De zon gooit haar gouden stralen over ons heen als een warm welkom. Aan de linkerkant van de weg glijden herkauwende Schotse Hooglanders voorbij. Hun kromme horens als komma’s reiken naar de wolkeloze lucht. Mijn mobiele telefoon gaat. Als ik opneem is het een vriendelijke dame van Uitgeverij Boekscout, afdeling manuscripten. De beoordeling van mijn tweede manuscript… Mijn hart slaat een slag over, ik zweet peentjes. Duizenden gedachten vliegen in mijn hoofd heen en weer. Zo hard gewerkt de laatste twee jaar om mijn tweede boek tot een goed einde te brengen. Een ander genre. Niet over de medische misser waar mijn eerste boek over gaat, chronische pijn, vele operaties en andere ellende, maar over mijn mooie jaren als Spoedeisende hulp verpleegkundige. Geschreven vanuit mijn hart, vanuit mijn gevoel. Ik heb alles gegeven. Bloed, zweet en tranen. Schrappen, schrijven, schrappen en dapper weer opnieuw beginnen. Verscheuren, roepen dat ik nooit meer, maar dan ook nooit meer één letter op papier zal zetten. ‘Ik kan het niet, het lukt mij niet, geen inspiratie, kan niet lang zitten.’ Mijn lief, kinderen en vrienden roepen dat ik door moet gaan, dat zij mij dapper vinden, niet op moet geven. Dan is het eindelijk zover, is het klaar. Mijn verhaal. Mijn eigen eigenzinnige stijl. Zoals ik het wil. Zoals ik het bedoeld heb. Heb een verhaal te vertellen. Vervolgens neem ik de spannende stap om mijn manuscript wederom op te sturen naar de uitgever. Fingers crossed.
Dan de vraag: ‘ben je klaar voor de beoordeling van jouw manuscript?’ Nadien kan ik alleen maar stil zijn… Mijn boek is enthousiast ontvangen. Zo goed en mooi geschreven in vlotte stijl. En nog veel meer mooie, lieve woorden. Brok in mijn keel die ik probeer weg te slikken voordat ik iets kan zeggen. Emoties gieren door mijn
lijf. Daarna volgt de ontlading. Yessss, yesssss, mijn tweede manuscript is toegelaten, gaat worden verfijnd om wederom te worden uitgegeven als een prachtig boek. Nog een heel proces te doorlopen. Er moet nog hard gewerkt worden voordat het zover is. Het contract gaat worden ondertekend. Wat een geweldig nieuws.
Extatisch van vreugde ben ik. Het gejuich van ons, inclusief schoonmoeder op de achterbank van de auto, overstemt het geluid van het deinende water onder de Zeelandbrug. Feest! Laat de vakantie maar beginnen. Mijn dag kan zo en zo vandaag niet meer stuk. ‘s Middags zitten wij op een terrasje in Domburg om dit grote moment te vieren en proosten met een biertje. Het blonde schuim vliegt ons om de oren. De schitterende zon geeft een knipoog. Wat ben ik blij!
De titel van mijn nieuwe boek? Die blijft nog even geheim, nog even geduld.
Ben jij geïnteresseerd om geïnformeerd worden over de verschijning van mijn prachtige, nieuwe boek door Uitgeverij Boekscout? Dan heb ik volgens de privacywetgeving expliciet je toestemming nodig via je mailadres. Die kun je sturen naar: r.evertse@planet.nl
Dan volgt een toestemmingsformulier in jouw mailbox en kun jij je antwoord naar mij terug sturen. Doen! Mijn nieuwe boek is prachtig.
Ik hoop dat je opnieuw heel erg gaat genieten van mijn nieuwe boek lieve lezer.
Verder informatie volgt. Alvast hartelijk bedankt!
Foto: Stock Adobe
Twitter Facebook LinkedInVolgen
Reactie plaatsen
Reacties