Bevangen door helse pijnen van het bekkenbodemmatje en de verkeerd geboorde schroef, beklim ik totaal uitgeput, de wenteltrap tot op de rand van de waanzin. Beneden gillen Oscar en de kinderen:
‘Renate doe het niet, blijf toch bij me.’
‘Mama, mama, kom terug.’
Boven de grijze wolken handen die mij willen pakken. ‘Kom maar, hier is geen pijn meer. In de spiegel staart
een waanzinnige mij aan met holle ogen.
Foto: Adobe Stock
Reactie plaatsen
Reacties